तमिलनाडु की हिंदी विरोधी राजनीति का तोड़ उत्तर भारत में तमिल पढ़ाने की घोषणा है…

 एक वेबसाइट ezyschooling.com पर उपलब्ध आँकड़ों के अनुसार उत्तर प्रदेश में 258084 विद्यालय हैं। इनमें प्राथमिक विद्यालय 138078 हैं।उच्च प्राथमिक विद्यालयों की संख्या 86430 है, जबकि हाई स्कूलों की संख्या 12783 एवं उच्चतर माध्यमिक विद्यालय 20763 हैं। 

यदि केवल उत्तर प्रदेश में कक्षा 6 से कक्षा 8 तक तमिल को तीसरी भाषा के रूप में पढ़ाया जाए और तमिल के प्रश्न पत्र में केवल 20 प्रतिशत उत्तीर्णांक रखे जाए तो तमिलनाडु में हिंदी विरोध की वोट बटोरु राजनीति की स्वत: हवा निकल जाएगी। इसी प्रकार कक्षा 9 और 10 में हिंदी, अंग्रेज़ी अनिवार्य विषय रखते हुए तीसरी भाषा के रूप मे भारतीय भाषाओं में से कोई एक केवल क्वालिफाइंग भाषा के रूप में रखी जाए, तो बहुत कुछ बदल सकता है।

यदि इन उच्च प्राथमिक 86430 विद्यालयों के लिए संविदा के आधार पर ऐसे शिक्षक नियुक्त किए जाएँ, जिन्होंने स्नातक स्तर पर मुख्य विषय के रूप में तमिल और एक अन्य दक्षिण भारतीय भाषा का अध्ययन किया हो। अब तैनाती उत्तर प्रदेश में होनी है, तो उन शिक्षकों को हिंदी का कार्यसाधक ज्ञान होना स्वत: अनिवार्य हो जाएगा।

केवल उत्तर प्रदेश मे इन दक्षिण भारतीय तमिल शिक्षकों की माँग जहाँ तमिलनाडु में हिंदी पढ़ने की ललक पैदा करेगी, वहीं केवल उत्तर प्रदेश में तमिल भाषा पढ़ाने का निर्णय तमिलनाडु की राजनीति में भूचाल ला देगा। 

यदि सभी हिंदी भाषी राज्यों में ऐसा निर्णय ले लिया जाए, तो हिंदी विरोधी तमिल राजनीति के पुरोधा देखते रह जाएँगे। 

मेरी जानकारी में विगत सात दशकों में हिंदी विरोधी राजनीति करने वालों ने वास्तव में तमिल भाषा के प्रचार-प्रसार के लिए कोई बहुत उल्लेखनीय कार्य नहीं किया है। जैसे हिंदी भाषी राज्यों में हिंदी हिंग्लिश बना दी गई है, वहीं तमिलनाडु में तमिल, तिंग्लिस बनती जा रही है। किसी भी हिंदी भाषी प्रदेश का किसी भी स्तर पर तमिल पढ़ाने का निर्णय भारतीय राजनीति में मील का पत्थर साबित हो सकता है।

इसी प्रकार हिंदी भाषी राज्यों में कन्नड़, तेलुगु, मलयालम के बारे में किसी भी स्तर पर केवल अक्षर ज्ञान कराने का निर्णय दक्षिण भारत से न सिर्फ़ छद्म हिंदी विरोध को हमेशा के लिए अप्रभावी कर देगा, बल्कि हिंदी विरोधी राजनीति के पुरोधाओं के सदैव के लिए अप्रासंगिक भी कर देगा।

-अजय मलिक

தமிழகத்தின் இந்தி எதிர்ப்பு அரசியல், வட இந்தியாவில் தமிழ் போதனைக்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்துள்ளது.

 ezyschooling.com இணையதளத்தில் கிடைக்கும் தரவுகளின்படி  , உத்தரபிரதேசத்தில் 258084  பள்ளிகள் உள்ளன. 138078 தொடக்கப் பள்ளிகள்   உள்ளன. நடுநிலைப் பள்ளிகளின் எண்ணிக்கை  86430, உயர்நிலைப் பள்ளிகளின் எண்ணிக்கை  12783 மற்றும் மேல்நிலைப் பள்ளிகளின்  எண்ணிக்கை 20763 ஆகும். 

உத்தரப்பிரதேசத்தில் மட்டும் ஆறாம்  வகுப்பு முதல் எட்டாம் வகுப்பு   வரை மூன்றாம் மொழியாக தமிழ் கற்பிக்கப்பட்டு, தமிழின் வினாத்தாளில் 20 சதவீத தேர்ச்சி மதிப்பெண்கள் மட்டுமே வைக்கப்பட்டால், தமிழகத்தில் இந்தி எதிர்ப்பு அரசியல் தானாகவே வாக்கு சேகரிக்கும் அரசியலில் இருந்து வெளியேறிவிடும். இதேபோல்,  9 மற்றும் 10 ஆம் வகுப்புகளில் இந்தி மற்றும்  ஆங்கிலம் கட்டாய பாடங்களாக்கப்பட்டால், இந்திய மொழிகளில் ஒன்றை தகுதி மொழியாக மட்டுமே வைத்தால்,  நிறைய மாறக்கூடும்.

இந்த  86,430 நடுநிலைப் பள்ளிகளில் இளங்கலை அளவில் தமிழையும், மற்றொரு தென்னிந்திய மொழியையும் முதன்மைப் பாடமாகப் படித்த ஆசிரியர்களை ஒப்பந்த அடிப்படையில் நியமிக்க   வேண்டுமானால், அத்தகைய ஆசிரியர்களை ஒப்பந்த அடிப்படையில் நியமிக்க வேண்டும். இப்போது உத்தரபிரதேசத்தில் பணியமர்த்தல் செய்யப்பட வேண்டும் என்றால், அந்த ஆசிரியர்களுக்கு இந்தி மொழி தெரிந்திருக்க வேண்டியது கட்டாயமாகும்.

உத்தரப்பிரதேசத்தில் மட்டும் தென்னிந்திய தமிழ் ஆசிரியர்கள் வேண்டும் என்ற கோரிக்கை தமிழகத்தில் இந்தி கற்பிக்க வேண்டும் என்ற உந்துதலை ஏற்படுத்தும் அதேவேளை, உத்தரப்பிரதேசத்தில் மட்டும் தமிழ் கற்பிக்க வேண்டும் என்ற முடிவு தமிழக அரசியலில் பூகம்பத்தை ஏற்படுத்தும். 

இந்தி பேசும் அனைத்து மாநிலங்களிலும் இப்படி ஒரு முடிவு எடுக்கப்பட்டால், இந்தி எதிர்ப்பு தமிழர்களின் கைக்கூலிகள் உற்றுப் பார்ப்பார்கள். 

எனக்குத் தெரிந்தவரை, கடந்த எழுபது ஆண்டுகளில் இந்தி எதிர்ப்பு அரசியலில் ஈடுபட்டவர்கள் தமிழ் மொழியைப் பரப்புவதில் குறிப்பிடத்தக்க எதையும் செய்யவில்லை. இந்தி பேசும் மாநிலங்களில் ஹிங்கிலிஷ் மொழியாக்கப்பட்டதைப் போல,  தமிழகத்தில் தமிழ் டிங்கிலிஸாக மாறி வருகிறது  . இந்தி பேசும் எந்த மாநிலமும் எந்த நிலையிலும் தமிழ் கற்பிக்க முடிவு செய்வது இந்திய அரசியலில் ஒரு மைல்கல்.

இதேபோல், இந்தி பேசும் மாநிலங்களில் எந்த மட்டத்திலும் கன்னடம், தெலுங்கு,  மலையாளம் பற்றிய எழுத்து அறிவை மட்டுமே அறிமுகப்படுத்தும் முடிவு தென்னிந்தியாவில் இருந்து வரும் போலி இந்தி எதிர்ப்பை என்றென்றும் பயனற்றதாக ஆக்குவது மட்டுமல்லாமல், இந்தி எதிர்ப்பு அரசியலை முன்னெடுப்பவர்களையும் என்றென்றும் பொருத்தமற்றதாக மாற்றும்.

-அஜய் மாலிக்